Sint Maartenskerk

Van oorsprong laatromaanse kerk, met als oudste gedeelte het oostelijke travee. Het interieur is fraai ingericht met een preekstoel met trap en doophek uit 1743, en vier avondmaalsbanken met gesneden opzetstukken.

Over dit gebouw

De banken zijn okergeel geverfd met zwarte biezen. Uniek zijn de kepervormige kaarsnisjes met wijdingskruisen die in de muren zijn uitgespaard. Er liggen grafstenen in de kerk die dateren vanaf 1601. Het uiterlijk van de kerk is een aantal keren sterk gewijzigd: in 1683 kreeg de kerk een dakruiter, het huidige driezijdige koor kwam in de 2e helft van de 18e eeuw tot stand, evenals de spitsboogvensters in het koor. Een culturele commissie beheert en exploiteert de kerk. Er worden regelmatig lezingen en concerten in de kerk gegeven. Orgel: Het orgel is gebouwd in 1822 door J.W. Timpe en is nagenoeg in orginele staat gebleven. In 1977 is er een restauratie uitgevoerd door Mense Ruiter. Het orgel heeft 15 stemmen verdeeld over hoofdwerk 8 en bovenwerk 7 stemmen en heeft een aangehangen pedaal. De kas is uitgevoerd in mahonie-imitatie, het lofwerk aan weerszijden is groen geverfd met goudkleurige accenten.

Kenmerken

  • Sfeer / stille ruimte
  • Begraafplaats

Visitors information

  • Bushalte op 100 meter
  • Stappen om het gebouw of kerkhof binnen te gaan

Other nearby buildings

Kerk Engelbert

In de 13e eeuw werd deze eenvoudige zaalkerk gebouwd. Er volgden veel her- en verbouwingen en restauraties. Bij de laatste restauratie van 2005 werd de eerder gesloopte sacramentsnis weer in de oostmuur aangebracht en voorzien van de gotische bekroning.

Kerk Garmerwolde

De van oorsprong laat-romaanse kruiskerk en de vrijstaande toren zijn aan het einde van de 13e eeuw gebouwd. Tijdens de Reductie van Groningen werd alles wat aan de rooms-katholieke eredienst herinnerde verwijderd, behalve de piscina.

Kerk Harkstede

In 1700 kwam in Harkstede een kerkgebouw gereed die opviel door zijn sterk historiserende karakter en bovendien door de enorme, overwelfde grafkelders onder de gehele kerkvloer. De oprichters Henric Piccardt en Anna Elisabeth Rengers kozen voor een welhaast middeleeuwse uitstraling in een postreformatorische tijd. Maar vooral kozen ze voor een blijvende herinnering aan zichzelf. Ook na de overdracht blijft de kerkelijke functie van het gebouw in ere.