Kerk Harkstede
In 1700 kwam in Harkstede een kerkgebouw gereed die opviel door zijn sterk historiserende karakter en bovendien door de enorme, overwelfde grafkelders onder de gehele kerkvloer. De oprichters Henric Piccardt en Anna Elisabeth Rengers kozen voor een welhaast middeleeuwse uitstraling in een postreformatorische tijd. Maar vooral kozen ze voor een blijvende herinnering aan zichzelf. Ook na de overdracht blijft de kerkelijke functie van het gebouw in ere.
Over dit gebouw
Naast de kerkdiensten en de kerstnachtdienst blijft de kerk ook beschikbaar voor trouw- en rouwdiensten. Zoals gezegd, hebben het kerkbestuur van de Protestantse gemeente Scharmer-Harkstede en de SOGK de wens uitgesproken de kerk te herbestemmen tot museumkerk. Kern van dit herbestemmingsplan is dat de kerk zelf het museum is; het is dus niet de bedoeling dat de kerk fungeert als een gebouw waarin een museum wordt gehuisvest. Orgel: Het orgel is in 1695-1696 gebouwd door Arp Schnitger. Het is het enige orgel gebouwd door Arp Schnitger in een nieuwgebouwde kerk. Het instrument had acht registers. In 1794 repareerde Dirk Lohman het orgel en in 1907 vervaardigde M. Eertman een nieuw orgel met negen stemmen. Voor een deel gebruikte hij het pijpwerk van Schnitger. De orgelkas en de frontpijpen van het orgel zijn origineel. Links en rechts staan de wapens afgebeeld van Piccart en zijn vrouw. De kas is van eikenhout en lijkt wat uiterlijk betreft sterk op de orgels van Eenum en Godlinze. Het orgel heeft 9 stemmen en een aangehangen pedaal.
